«Πρωτομαγιά» του Αλέκου Παναγιωτόπουλου

 

Κατ’ επανάληψη έχουμε αναφερθεί στον μεγάλο Σπαρτιάτη μουσικοσυνθέτη Αλέκο Παναγιωτόπουλο και προφανώς θα το ξανακάνουμε στο μέλλον. Σήμερα, Πρωτομαγιά γαρ, δεν μπορούμε παρά να αναφερθούμε στη φημισμένη «Πρωτομαγιά» του, σε στίχους του Γιώργου Καράντζα [και όχι «Καραντζά» όπως αναγράφεται στην ιστοσελίδα των ψηφιακών συλλογών της «Μουσικής Βιβλιοθήκης», εδώ], που γράφτηκε το 1916, αν και έχει ευρύτερα γνωστό πολύ αργότερα.

 

 

Η παρτιτούρα του τραγουδιού δημοσιεύτηκε και στο εσώφυλλο του περιοδικού «Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός Νεότητας» του Μαΐου του 1975, ενώ πολλά χρόνια πριν, στο τεύχος Μαϊου του 1958 του ιδίου περιοδικού είχε δημοσιευτεί η παρτιτούρα μιας άλλης «Πρωτομαγιάς» πάλι σε μουσική του Αλ.. Παναγιωτόπουλου, αλλά σε στίχους του γνωστού Στέλιου Σπεράντζα.

 

 

Ο Αλέκος Παναγιωτόπουλος έχει γράψει (αλλά και δηλώνει προφορικά στο μουσικό απόσπασμα που παραθέτουμε στη συνέχεια) ότι «από τότε που το έγραψα έσβησε στη Σπάρτη κάθε άλλη παλαιότερη ‘Πρωτομαγιά’».

 

Σε πολλούς Σπαρτιάτες, ακόμα και μεγαλύτερης ηλικίας, δεν είναι γνωστοί όλοι οι στίχοι, αφού συνήθως τραγουδιέται (όπως και στο μουσικό απόσπασμα που παραθέτουμε, άλλωστε) μια πιο σύντομη έκδοση.

 

Με την ευκαιρία παραπέμπουμε και σε ένα άρθρο του Βαγγέλη Μητράκου για την «Πρωτομαγιά του 1916 στη Σπάρτη», που επίσης αναφέρεται διά μακρών στον Αλέκο Παναγιωτόπουλο και την περί ής ο λόγος «Πρωτομαγιά» του, εδώ.

 

Πολλά γράψαμε για την "Πρωτομαγιά"… ήρθε η ώρα να την ακούσουμε, εδώ.

 

 

Πρωτομαγιά

 

Καλώς ήρθες με τις τόσες Μάη ομορφιές

να σκορπίσης μες στη Σπάρτη πάλι μυρωδιές [*]

καλώς ήρθες να μας φέρης τη χαρά

Μυρολουσμένη γλυκειά Πρωτομαγιά.

 

Ευωδιές παντού σκορπίζουν,

τ’ ανθισμένα τα κλαδιά

και οι κάμποι πρασινίζουν,

ω γλυκειά Πρωτομαγιά.

 

Τρέχτε όλοι στα περβόλια και στις εξοχές

που τις πράσινες φορούν δροσάτες φορεσιές.

Τρέχτε κει που τραγουδούνε τα πουλιά

Την ανθισμένη γλυκειά Πρωτομαγιά .

 

Τα πουλάκια κελαϊδούνε  

μες στη νιόχτιστη φωληά

και στην πλάσι όλα γελούνε ,

ω γλυκειά Πρωτομαγιά.

 

Τρέχτε κει όπου τραγούδια γέλια μας καλούν

κει που γάργαρα ρυάκια τα νερά κυλούν.

Τρέχτε όλοι και γιορτάστε βρε παιδιά,

λουλούδια μάστε για την Πρωτομαγιά.

 

Με στεφάνια από λουλούδια

και με δροσερά κλαδιά

χαρωπά γλυκά τραγούδια

ψάλτε στην Πρωτομαγιά.

 

[*] «Οικουμενική» παραλλαγή (για τους μη-Σπαρτιάτες):

      «να σκορπίσης μές στην πλάση πάλι μυρωδιές»