Πιερράκος Χρήστος [γενν. 25 Ιανουαρίου 1940, Σκάλα Λακωνίας, + 10 Ιανουαρίου 2019, Αθήνα]

 

Ο Χρήστος Πιερράκος του Παναγιώτη γεννήθηκε στη Σκάλα Λακωνίας [και όχι στη Σκάλα Κεφαλλονιάς, όπως διαβάζουμε σε κάποια ξενόγλωσσα sites] στις 25 Ιανουαρίου 1940. Άρχισε να ασχολείται με τον αθλητισμό και δη με το άλμα εις ύψος το 1958, στη συνέχεια όμως στράφηκε στον ακοντισμό, ως αθλητής του Εθνικού Γ.Σ. Αναδείχθηκε έξι φορές πρωταθλητής Ελλάδος στον ακοντισμό (1962, 1963, 1964, 1965, 1966 και 1968), βελτιώνοντας μάλιστα τρεις φορές το πανελλήνιο ρεκόρ, με ανώτατο το 77,30. Το 1964 πρώτευσε στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα, ενώ συμμετείχε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο, όπου αναδείχθηκε 10^ος στον τελικό [βλ. εδώ: https://web.archive.org/web/20200418090433/https://www.sports-reference.com/olympics/athletes/pi/khristos-pierrakos-1.html]. Εξαιτίας των επιτυχιών του της χρονιάς εκείνης ψηφίστηκε ως «Καλύτερος Έλληνας Αθλητής» [βλ. εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/PSAT_Sports_Awards#Best_Greek_Athlete_(1954%E2%80%931973)]. Όπως μας θυμίζει και η ιστοσελίδα της «Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής» [https://www.hoc.gr/el/node/2427], «περισσότερο δημοφιλής έγινε όταν μαθεύτηκε πως προτίμησε να καεί το χέρι του παρά να απορρίψει την Ολυμπιακή Φλόγα που μετέφερε όταν η Δάδα εξερράγη στη διάρκεια της Λαμπαδηδρομίας του 1968». Μάλιστα το ατύχημα αυτό του στοίχησε και αθλητικά, αφού στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 στο Μεξικό, όπου επρόκειτο να συμμετάσχει, «το καμένο χέρι του παρουσίασε υποτροπή και δεν μπόρεσε να αγωνισθεί». Από το 1972 μέχρι το 1989 ασχολήθηκε με την προπονητική, ενώ από το 1986 και μετά άρχισε να συμμετέχει σε αγώνες βετεράνων του αθλήματος, κατακτώντας μάλιστα ένα χρυσό και ένα ασημένιο μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Πέθανε στις 10 Ιανουαρίου 2019, με την κηδεία του να γίνεται στις 11 το πρωί της 12^ης Ιανουαρίου στο Ι.Ν. Αγίων Θεοδώρων στον Γέρακα [βλ. σχετικώς: https://www.spartorama.gr/articles/13964/]