Βαγιακάκος Δικαίος [γενν. Κοίτα Λακωνίας, 1917, + Αθήνα, 9 Μαρτίου 2016]

 

 

            Ένας από τους μεγαλύτερους μελετητές της Μάνης. Γεννήθηκε το 1917 στην Κοίτα. Τελείωσε το Γυμνάσιο της Αρεόπολης και, το 1937, την Φιλοσοφική Αθηνών. Έλαβε μέρος στον πόλεμο του’40 στην Αλβανία και μάλιστα τιμήθηκε με τον Πολεμικό Σταυρό Γ’ Τάξεως. Επί Κατοχής εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές γλωσσολογίας στη Σορβόννη την διετία 1951-1953. Στελέχωσε το “Ιστορικό Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσης” της Ακαδημίας Αθηνών το 1945, από το 1953 εκτελούσε χρέη διευθύνοντος και το 1967 έγινε διευθυντής του, θέση που διατήρησε μέχρι το 1980, οπότε συνταξιοδοτήθηκε. Συμμετείχε σε πολλές επιστημονικές αποστολές, σε πάμπολλα διεθνή επιστημονικά συνέδρια και ήταν μέλος σε πάνω από 30 επιστημονικές εταιρείες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1966 ίδρυσε την “Εταιρεία Λακωνικών Σπουδών”, που από το 1972 άρχισε να εκδίδει την επετηρίδα “Λακωνικαί Σπουδαί”. Και των δύο αυτών εγχειρημάτων ήταν η ψυχή και ο βασικός επιμελητής. Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί επακριβώς το σύνολο του συγγραφικού του έργου, τόσο σε αυτοτελή βιβλία, όσο και σε επιστημονικά περιοδικά, λαϊκά περιοδικά, εφημερίδες κ.λπ. Πέθανε στην Αθήνα, στις 9 Μαρτίου 2016.

Βλέπε:

https://el.wikipedia.org/wiki/Δικαίος_Βαγιακάκος

και: https://biblionet.gr/προσωπο/?personid=28797